- üstün tutmaq
- yeğlemek
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
üstün — sif. 1. Bənzərlərinə görə daha yaxşı, daha yüksək səviyyədə olan, onları geridə buraxan. <Ərəstun:> Sənətkarlıqla yazılmış balaca bir şerin özü hər hansı sönük bir poemadan qat qat üstündür! S. R.. <Sərətan:> Üstündür hələlik şair… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
artıq — z. və sif. 1. Çox, çoxlu, xeyli, olduqca, çoxlu miqdarda. <Fəxrəddin:> Mən dünyada hər şeydən artıq yaltaq adamlardan iyrənirəm. M. S. O.. // Daha çox, ziyadə. Hüsnün olduqca füzun, eşq əhli artıq zar olur. F.. Zeynəb daha artıq bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yuxarı — 1. sif. Üst, üstdə olan, yüksəkdə olan, yuxarıda olan. Yuxarı mərtəbə. Gəminin yuxarı göyərtəsi. – <Qərənfil xala> cəld yuxarı otağa çıxdı. Ə. Vəl.. // Zərf mənasında. Yuxarı qaldırmaq. Yuxarı çıxmaq. – . . Kərbəlayı Heydər çıxardı küçəyə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xorazey — eləməx’: (Ağdam) başqasını bəyənməmək, özünü üstün tutmaq. – A bala, nə xorazey eliyirsəη, hamının dədəsi də məhlimdi, babası da … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qazdanməg — (Yardımlı) lovğalanmaq, özünü üstün tutmaq. – Nə qazdaneysən, yanındəkiləri nə sayeysən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ixtiyar — 1. is. <ər.> 1. Öz arzusu və iradəsi; öz iradə və arzusu ilə hərəkət etmə. İxtiyar özündədir. Öz ixtiyarı ilə. İxtiyarına buraxmaq. // Bir şeyə hüququ çatma, bir şeyi etməyə, sərəncam verməyə haqqı, səlahiyyəti olma; haqq, hüquq, səlahiyyət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
seçmək — f. 1. Hər hansı bir əlamətinə görə çoxları arasından birini bəyənib ayırmaq, ona üstünlük vermək. Zövqünə görə parça seçmək. Qız seçmək. – Qızılgülü biçmişəm; Üstündə and içmişəm; Min gözəlin içindən; Bircə səni seçmişəm. (Bayatı). <Cahan:> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərcih — is. <ər.>: tərcih etmək – üstün tutmaq, üstünlük vermək. <Ramazan> buğlanan yağlı bozbaşı mübahisəyə tərcih etdi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti